Goed aangekomen!

Na een lange (28u), vermoeiende reis zijn we goed aangekomen in Kathmandu. Al bij al is alles vlotjes verlopen. Eens de wachtrij van 2u en de security check in Schiphol voorbij viel wel een grote stress weg. De volgende aansluitingen in transit in Parijs en Dubai verliepen goed, wel lange tussentijden maar alle vluchten op tijd vertrokken. Je hoort ons dus niet klagen. En bij aankomst stonden onze lieve gidsen Hem en Probin ons op te wachten met de typische bloemenkransen. Wat was het een fijn weerzien na 4 lange jaren. Zonder Covid zouden het maar 2 jaren geweest zijn, maar het verlangen naar deze reis is enkel maar groter geworden. We hebben er zoveel zin in!!!
Tijdens de rit naar ons hotel was het weer spannend, het zootje ongeregeld (verkeer) is hier totaal niet veranderd. Rond 19u lokale tijd waren we veilig in het International Guesthouse, waar de rest van de groep ons verwelkomde. Zo lief van hen om op ons te wachten. Enkelen waren gisteren al aangekomen, enkelen deze morgen vroeg. Eveline, één van de 4 dames,  mist haar bagage nog... vreselijk, als je weet dat alle belangrijke en best wel dure spullen voor onze trekking nog niet hier zijn en we dinsdagmorgen vertrekken naar de bergen. Hopelijk komt haar duffelbag morgen aan. Anders weet ik niet hoe dit op te lossen valt.

Maar nu zijn we toch even aan het bekomen van de reis. Honger hebben we niet, de vliegtuigmaaltijden waren best wel lekker en genoeg, maar je voelt je zo leeg, moe en vooral dorstig. Daarom zijn we gestart met een lekker Everest bier (750ml) en zitten we nu zalig rustig op het binnenterras te midden van de wemelende drukte in de Thamel (=drukke toeristische stadsdeel met hotels  restaurants en winkels) Van drukte is hier binnen niks te merken. (Zie foto)
We gaan een zalige nacht tegemoet in ons eenvoudig kleine kamertje. Eerst nog een klein hapje eten, beetje bijbabbelen met de groep en dan fris doucheke en bed in.
Morgen nog wat inkopen doen, bagage sorteren en vooral rustig aan doen. Er wachten ons zware dagen, zoveel weten we toch al. Hoewel ik zeker wat twijfels heb voel ik me toch beter voorbereid dan 4 jaar geleden. Mijn mindset is anders. Mocht het om de ene of andere reder niet lukken om de top van Mera Peak te bereiken, dan ben ik blij met elke dag van de trekking dat ik meekan en ga ik van elk moment genieten. Het doel is niet de top, maar de hele reis, de weg ernaartoe. Dit heb ik na enkele jaren bergervaring ondertussen ook wel geleerd.