Van Gokyo naar Tangnak (4700m)
1 november 2018 - Changunarayan, Nepal
Afstand: 4,22 km
Terwijl we met 5 van de groep nog rustig lagen te slapen, is onze gids met de 4 moedigen onder ons (Peter dus ook 😀)om 5u deze morgen vertrokken naar de top van de Gokyo Ri, een korte maar stevige klim naar 5357m. Tegen de tijd dat de rest klaar was voor het ontbijt, waren de klimmers terug, moe maar voldaan.
Rond 10.30u begonnen we aan een korte rustige wandeling naar onze volgende lodge in Tangnak, aan de voet van de Cho-la pas. De wandeling ging dwars over de grootste gletsjer van Nepal, de Ngozumbagletsjer, een zeer stoffige korst van puin en grind met daaronder massa's stilletjes bewegend ijs. Het ijs smelt jaar na jaar waardoor er meren ontstaan in de gletsjer. De onderliggende Sherpa dorpen zullen hierdoor op termijn bedreigd worden.
De logde waar we nu verblijven is terug kleinschaliger dan deze in Gokyo. Persoonlijk vind ik dat gezelliger. Er is directer contact met de eigenaars en je staat dichter bij hun authentieke manier van leven. Het zijn een soort B&B's maar dan op zijn Nepalees. Tot hiertoe zijn we meestal in dit soort kleine lodges verbleven (behalve in Gokyo) maar ik vrees dat we, van zodra we morgen over de Cho-la pas zijn, we op een veel drukkere weg zullen belanden naar het Everest Basecamp (Everest-highway genoemd) waar de meeste toeristen uiteindelijk voor komen. Je kunt namelijk ook op amper een dikke week heen en terug naar het EBC, een trekking die ook voor minder getrainde trekkers haalbaar is, zonder de zware bergpassen en de prachtige Gokyomeren. We chose the hard way 😆
Ondertussen zitten we alweer aan de thee met koekjes 😂 te wachten op het avondeten. Want we kruipen er straks weer vroeg in, om 4u gaat de wekker morgenvroeg. Er staat ons een zware dag te wachten.
Terwijl we met 5 van de groep nog rustig lagen te slapen, is onze gids met de 4 moedigen onder ons (Peter dus ook 😀)om 5u deze morgen vertrokken naar de top van de Gokyo Ri, een korte maar stevige klim naar 5357m. Tegen de tijd dat de rest klaar was voor het ontbijt, waren de klimmers terug, moe maar voldaan.
Rond 10.30u begonnen we aan een korte rustige wandeling naar onze volgende lodge in Tangnak, aan de voet van de Cho-la pas. De wandeling ging dwars over de grootste gletsjer van Nepal, de Ngozumbagletsjer, een zeer stoffige korst van puin en grind met daaronder massa's stilletjes bewegend ijs. Het ijs smelt jaar na jaar waardoor er meren ontstaan in de gletsjer. De onderliggende Sherpa dorpen zullen hierdoor op termijn bedreigd worden.
De logde waar we nu verblijven is terug kleinschaliger dan deze in Gokyo. Persoonlijk vind ik dat gezelliger. Er is directer contact met de eigenaars en je staat dichter bij hun authentieke manier van leven. Het zijn een soort B&B's maar dan op zijn Nepalees. Tot hiertoe zijn we meestal in dit soort kleine lodges verbleven (behalve in Gokyo) maar ik vrees dat we, van zodra we morgen over de Cho-la pas zijn, we op een veel drukkere weg zullen belanden naar het Everest Basecamp (Everest-highway genoemd) waar de meeste toeristen uiteindelijk voor komen. Je kunt namelijk ook op amper een dikke week heen en terug naar het EBC, een trekking die ook voor minder getrainde trekkers haalbaar is, zonder de zware bergpassen en de prachtige Gokyomeren. We chose the hard way 😆
Ondertussen zitten we alweer aan de thee met koekjes 😂 te wachten op het avondeten. Want we kruipen er straks weer vroeg in, om 4u gaat de wekker morgenvroeg. Er staat ons een zware dag te wachten.
Laat een prachtig fotoboek afdrukken van je verhalen & foto's. Al vanaf € 21,95.
