Donderdag 13 oktober: Nunthala naar Panggom

15 oktober 2022

Zoals afgesproken zaten we om 7u aan het ontbijt. Voor ons werd het een grote kom muesli met warme melk, lekker lang energie tot de middag. Maar de pannenkoeken met of zonder appel of honing zijn ook populair in de groep.
Rond 8u vertrokken we voor een afdaling van ruim 700m. De zon straalde al lekker warm, wat heel erg deugd deed na een nacht in een vochtige koude kamer. Dus de jassen konden in de rugzak bijven. Gezien het op de grond hier en daar nog nat was, was het een vrij gevaarlijke afdaling. Dit werd pas echt duidelijk toen na een dik kwartier afdaling plots Els, die vlak achter me liep uitgleed en naar links viel, de kant van het dal 😵 ik zag haar rollen over de steile helling en ik riep nog "hou je vast aan de struiken" toen ze tot stilstand kwam tegen een lager liggende struik toch wel zo'n 6tal meter lager. Iedereen was hevig geschrokken en wou meteen te hulp schieten maar de helling was zo steil dat het ook voor de helpers gevaarlijk was. De gidsen Hem, Probin en Komer stonden binnen de minuut bij Els. Ze kon onmogelijk op eigen houtje terug klauteren. Eerst werd gecheckt of ze geen ernstige verwondingen had en dat viel mee. Toen werd ze bevrijd uit haar benarde positie en terug naar boven gedragen. Ze slaakte een emotionele kreet van opluchting en er kon al meteen een grapje af. Ze was er met enkele schrammen en waarschijnlijk wel wat blauwe plekken vanaf gekomen, maar we beseften allemaal dat het heel anders had kunnen lopen als daar geen struiken hadden gestaan. We zetten onze afdaling rustig verder maar waren er toch allemaal wat stil van geworden. Na 2 uur bereikten we het dal en moesten over een lange hangbrug op een hoogte van 1500m.
Daarna ging het enkel nog omhoog. Ruim 1300m stijgen voor de boeg, wat in theorie neerkomt op 5u klimmen. Maar met de pauzes erbij nog langer. Ik begon te beseffen dat we misschien niet voor het donker in onze lodge zouden geraken. (Het is hier om 18u al donker) En dit klopte ook, de laatste kilometers liepen we met onze hoofdlamp of gsm lampjes.
Aangekomen zaten al enkelen ons op te wachten in de eetzaal waar het kacheltje al lekker brandde. Maar we waren nog niet de laatsten. Een dik kwartier later arriveerden ook de laatsten van de groep en praatten we gezellig na over de zware afgelopen etappe, de val van Els, de kleine dorpjes waardoor we wandelden met lokale mensen in hun dagelijkse doen. Het was de eerste zonnige warme dag sinds lang en de vrouwen zaten massaal hun was te doen aan de gemeenschappelijke  kraantjes en alle wasdraden hingen vol drogende kleren. Maar ook de "attacks" van de bloedzuigers 😵‍💫, wandelende takken, bidsprinkhanen, een slang, prachtige vlinders en het aanschouwen van de eerste toppen van zes- en zevenduizenders waren gespreksonderwerp. We hebben vandaag alweer een heel mooi nieuw stukje van Nepal leren kennen. Het viel me weer op dat de mensen hier geluk uitstralen en tevreden zijn met het weinige wat ze hebben. Iedereen is vriendelijk.
Anderzijds zijn we vandaag nogal dikwijls onze dragers tegengekomen die zoals ik in mijn vorige reisblog reeds vertelde wel tot 35kg dragen. Zij leggen net dezelfde weg af als ons, maar dan zonder outdooruitrusting. Zij doen het in een smoezelig tshirt, katoenen broek en met wat geluk dragen ze sportschoenen. Sommigen doen het gewoon op badslippers of caoutchouc laarzen zonder kousen in. Of ze goed voorzien zijn van energierijk eten betwijfel ik. Ze zitten vaak langs de weg te rusten. Als we hen passeren bekruipt me steeds weer een ongemakkelijk gevoel. Toch zegt men dat het goed is dat we hen als toeristen de kans geven om dit te doen, het is een grote bron van inkomsten, maar persoonlijk vind ik dat hun werkomstandigheden wel wat beter zouden kunnen. Degelijke hoge stapschoenen zouden een minimum moeten zijn.
Ondertussen is het tijd geworden om mijn ogen te sluiten en mijn lichaam de nodige recuperatierust te geven. Het is 22.30u en koud hier in ons kamertje. Morgen ontbijten we om 7.30u en dan moeten de zakken al klaar staan voor de dragers zodat zij voorop kunnen lopen. Het wordt een minder zware dag. We zouden rond 15u al op onze volgende locatie zijn. Daar kunnen we hopelijk eens warm douchen en eventueel wat kledij uitwassen en in de zon te drogen leggen. Ik laat het jullie morgen weten! Als er WiFi is...

Foto’s

7 Reacties

  1. Katharina:
    15 oktober 2022
    Zie het zo voor me, hoe jij het vertelt. Dank om me mee te laten genieten.
  2. Vaderke & Moederke:
    15 oktober 2022
    Blij dat jullie tijdens de zware inspanningen nog kunnen genieten van het leven van de inwoners en de bezorgdheid over de levensomstandigheden van de dragers. Mooi zo
  3. Nancy Remans:
    15 oktober 2022
    Zo fijn om te kunnen lezen! We beleven het zo een beetje mee! Wees voorzichtig en geniet, wat jullie zeker doen! Lieve groetjes uit België
  4. Geert Clauwaert:
    15 oktober 2022
    Heel goed bezig! Geniet van de omgeving en alle indrukken rondom jullie heen
  5. Jan & Indra:
    15 oktober 2022
    Ferm avontuur ...👍 geniet ervan 💋🍻🙂
  6. Ma en pa:
    16 oktober 2022
    Leuk om via deze weg te kunnen mee genieten van het avontuur.
  7. Reinhilde:
    16 oktober 2022
    Zo fijn om mogen mee te leven met jullie avontuur, het lijkt idd alsof ik van op een afstand kan meekijken en voelen.Dikke knuffel 😘